ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը շուտով կկիրառի հայելային միջոցառումներ՝ Չինաստանի քաղաքացիների համար վիզայի ռեժիմը վերացնելու համար։ «Մեր չինացի ընկերների՝ Ռուսաստանի քաղաքացիների համար անվիզա ռեժիմ մտցնելու վերաբերյալ որոշումը, անկասկած, կնպաստի մեր ժողովուրդների միջև կապերի հետագա ամրապնդմանը: Մեր կողմից հայելային միջոցառումները շատ շուտով ուժի մեջ կմտնեն Չինաստանի քաղաքացիների համար»,- ասել է Պուտինը։               
 

Սերը ծաղկում, վավերացվում և սրբացվում է ընտանիքում

Սերը ծաղկում, վավերացվում և սրբացվում է ընտանիքում
06.11.2018 | 00:06

«Սերը իրենը չի փնտրում» (Ա կորնթ.13;5)։
Մարդուն Եկեղեցուց հեռացնելու ոչ դյուրին ճանապարհին, ի շարս շատ կործանարար գաղափարների, չարը նրան հրամցրեց նաև, այսպես կոչված, ազատ սիրո գաղափարը, կարծես թե սերը կարող է նաև անազատ լինել:


Բայց տարբեր է ազատության գաղափարը Չարի ընկալմամբ և մատուցմամբ: Այդ «ազատ» սերը, պարզվում է, ազատ է պարտավորություններից:
Այո՛, փաստորեն մարդիկ կարող են նաև այդ կերպ «սիրել»: Ինչպե՞ս է դա հնարավոր, երբ Սերը ինքը ՄԱՐԴ կոչումը կրողի պարտավորությունն է: Մարդը միայն շնչավոր մարմին չէ, նա նաև հոգևոր մարմին է: Քրիստոնեությունը մարդկությանը տվեց ընտանիքի սրբության գաղափարը: Արժևորվեց մայրությունը, որով և` ոչ միայն կինը, այլև նրա ծնած մարդը: Ժամանակին ընտանիքը համարվում էր հասարակության հիմնարար բջիջը: Հիմա ամեն ինչ գլխիվայր շրջվել է, աղավաղվել: Ախտակիր աշխարհի հետ վարակիչ շփումը մեր ազգին էլ ապականեց: Կանայք համաձայն են լինելու հեշտանքի իրավազուրկ ու անարժեք առարկա: Մարդիկ ձգտում են առանց պարտավորությունների կենակցության և անկողնակցության` անբան անասունների պես բավարարելով մարմնի պահանջները: Բայց սարսափելին այն է, որ այդ ամենը սեր են համարում ու հորջորջում: Այո՛, այսօր Սուրբ պսակով ընտանիքները ավելի ու ավելի հաճախ են փլուզվում, և դա ունի մեկ հիմնավոր պատճառ. չարը պայքարում է սրբության դեմ, իսկ երիտասարդ զույգերին այդ մասին, որպես կանոն, չեն զգուշացնում: Մարդիկ, անգամ ընտանիքում, շփոթում են սերը մարմնավոր կրքերի և ախտավոր ցանկությունների հետ: Սերը չի ցանկանում, այլ նվիրվում է` առանց փոխադարձը պահանջելու: Առանց պարտավորությունների իրենց կապերում նրանք ջանում են հաճույքներ կորզել, պահանջել ու ստանալ` չարաշահելով իրենց երիտասարդությունը: Իսկ ի՞նչ են անելու, երբ հասնեն անզոր ծերության ու ցավով նկատեն, որ իրենց խնամելը ոչ մեկի պարտավորությունը չէ: Չնայած նրանք, շատ օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառներով, դժվար էլ հասնեն ծերության:


Սերը ծաղկում, վավերացվում և սրբացվում է ընտանիքում և այդ սուրբ օրրանից սփռվում ու սրբացնում է ողջ մարդկությանը: Հանցագործությունները մեղքերի ածանցյալներն են: Սուրբ ընտանիքում է աճում ՄԱՐԴԸ, սուրբ ընտանիքներով է աճում ՄԱՐԴԿՈՒԹՅՈՒՆԸ:

Երեցկին
Լիլիթ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գորիս

Դիտվել է՝ 1942

Մեկնաբանություններ